wpływ kryzysu łańcucha dostaw na branżę produkcyjną.

Po zaledwie kilku dniach pandemii niedobory w łańcuchach dostaw zaczęły wpływać na zakłady produkcyjne na całym świecie. Wobec braku możliwości zapewnienia koniecznych materiałów wiele przedsiębiorstw musiało zmniejszyć albo wstrzymać produkcję. Zakłócenia w łańcuchu dostaw wywołały efekt domina, przez który półki sklepowe opustoszały, a konsumenci mieli trudności ze znalezieniem potrzebnych ich towarów.

Zakłócenia w łańcuchach dostaw trwają dalej, pomimo wygasania pandemii. Eksperci są w dużej części zgodni, że niedobory w łańcuchach dostaw mogą potrwać co najmniej kolejne dwa lata, jeśli nie dłużej. Jako producent wiesz, że nie wystarczy jedynie czekać na poprawę sytuacji. Pora spojrzeć dokładniej na swoje obecne procesy w łańcuchach dostaw i wzmocnić dotychczasowe sieci łańcuchów dostaw.

Zanim jednak rozpoczniesz ten proces, należy koniecznie zrozumieć przyczyny obecnych zakłóceń w łańcuchach dostaw oraz szczególny wpływ kryzysu na branżę produkcyjną. Opisano tutaj bardziej szczegółowo wpływ kryzysu łańcucha dostaw na branżę produkcyjną.

czym są niedobory w łańcuchach dostaw?

Supply chain to kręgosłup branży produkcyjnej. Obejmuje on dostarczanie części, towarów i surowców potrzebnych do pełnego wyprodukowania określonych towarów i produktów. Łańcuch dostaw w branży produkcyjnej jest szczególnie złożony. Obejmuje kontakty z rozmaitymi dostawcami i zarządzanie procesami wysyłki i dostaw.

Niedobory w łańcuchu dostaw są spowodowane zakłóceniami tych procesów. Zakłócenia takie stanowią wyzwanie dobrze znane producentom. Nowością jest to, że liczne zakłócenia wpływają na wiele różnych miejsc w łańcuchu dostaw równocześnie. To z kolei spowodowało efekt domina, który ostatecznie miał wpływ na niemal każdy zakład produkcyjny na świecie.

jakie są przyczyny niedoboru w łańcuchu dostaw?

Wspomniano już, że niedobory w łańcuchach nie są nowym wyzwaniem dla branży produkcyjnej. Firmy zazwyczaj wiedzą już, jak ograniczać wpływ niewielkich zakłóceń tak, by raczej nie powodowały większych opóźnień produkcji. Chociaż pandemia pogłębiła niedobory w łańcuchach, faktyczne wyzwania dotyczące łańcucha dostaw są bardziej złożone i nie sprowadzają się wyłącznie do jednej kwestii. Chociaż obecny kryzys w łańcuchach dostaw będzie prawdopodobnie analizowany przez kolejne lata, udało się już określić kilka jego przyczyn, w tym:

niedobór utalentowanych pracowników

Międzynarodowa Organizacja Pracy ONZ podała, że biorąc pod uwagę zarówno ograniczenie liczby przepracowanych godzin jak i faktyczny spadek liczby miejsc pracy na świecie z powodu pandemii, wystąpił łączny spadek liczby miejsc pracy o 255 milionów, w trakcie pandemii miał miejsce spadek światowego produktu krajowego brutto o 4,4%.

Obecnie branża produkcyjna w dalszym ciągu stoi przed istotnym niedoborem pracowników, który prawdopodobnie nie zakończy się w bliskiej przyszłości. Z kolei amerykańskie Narodowe Stowarzyszenie Producentów przewiduje, że w samych Stanach Zjednoczonych do 2030 roku wakaty będą obejmować ponad 2 milionów miejsc pracy w branży produkcyjnej. Co gorsza, rosnący niedobór wykwalifikowanych pracowników dodatkowo utrudnia producentom znalezienie właściwych kadr potrzebnych do odpowiedniego wdrożenia technologii łańcucha dostaw, co umożliwiłoby usprawnienie procesów.

Na przykład zamówienia oczekujące na realizację w wyniku niedoboru pracowników w rafineriach na całym świecie utrudniają producentom pozyskiwanie potrzebnych im surowców, takich jak miedź, cynk i żelazo. Znaczące niedobory kadry w branży transportu również utrudniają producentom zapewnienie potrzebnych im dostaw oraz dostarczenie końcowych produktów konsumentom.

balansowanie na granicy niedoborów

W ostatnich latach w branży produkcyjnej widoczna była tendencja do fizycznego gromadzenia mniejszej ilości zapasów i korzystania w ich miejsce z łańcuchów dostaw zaspakajającymi bezpośrednio bieżące potrzeby. Ten model działania blisko granicy niedoboru umożliwia przedsiębiorstwom ograniczenie strat oraz zwiększenie efektywności procesów łańcucha dostaw.

Ten model zwykle działał dobrze, a przedsiębiorstwa były w stanie zapewnić sobie dostępność koniecznych materiałów w razie potrzeby. Niedobory w ramach łańcuchów dostaw ograniczały się często do wyłącznie jednego rodzaju materiału czy określonego regionu, a producenci byli w stanie znaleźć alternatywne rozwiązanie zapewniające ograniczenie opóźnień produkcji.

Po wybuchu pandemii wszystko się zmieniło. Zarówno produkcja, jak i transport surowców oraz dostawy uległy zatrzymaniu albo podlegały znaczącym opóźnieniom. Niskie stany zapasów w zakładach spowodowały, że w ciągu zaledwie kilku dni czy tygodni u wielu producentów wystąpiły poważne niedobory.

Aby odpowiedzieć na to wyzwanie, producenci podejmowali działania zmierzające do zwiększenia zapasów w swoich zakładach. Ich firmy musiały szukać godnych zaufania rozwiązań magazynowych w związku ze wzrostem zapasów w stanie globalnej pandemii.

brak zróżnicowanych sieci supply chain

Producenci utrzymują bardzo złożone, wielowymiarowe sieci łańcuchów dostaw, aby zdobywać materiały konieczne do produkcji. Oczywiście większość firm szuka dostawców oferujących potrzebne im wysokiej jakości materiały po korzystnych cenach. Wraz ze wzrostem globalnych zależności w ramach supply chain coraz więcej producentów zaczęło mocno polegać na krajowych i międzynarodowych dostawcach, co dobrze sprawdzało się przed wybuchem pandemii COVID-19.

Zamknięcie granic zatrzymało częściowo handel międzynarodowy, uniemożliwiając producentom uzyskiwanie materiałów potrzebnych do produkcji. Obawy przed COVID-19 zakłóciły częściowo także handel krajowy. Producenci musieli wówczas stawać na głowie szukając alternatywnych lokalnych i regionalnych dostawców zdolnych do wypełnienia tej luki. W niektórych przypadkach nie było to po prostu możliwe, przez co produkcja uległa całkowitemu wstrzymaniu.

Na przykład niedobór układów półprzewodnikowych doprowadził do istotnych opóźnień produkcji w branży motoryzacyjnej i elektronicznej. Z kolei niedawno przeprowadzone badanie pokazało, że w roku 2021 globalna branża motoryzacyjna straciła aż  110 miliardów dolarów w wyniku tego niedoboru.

W sytuacji gdy krajowy i międzynarodowy handel stabilizuje się po pandemii 93% liderów łańcuchów dostaw stwierdza, że chce budować bardziej elastyczne i odporne sieci.

jak kryzys w łańcuchu dostaw wpływa na producentów?

Bieżący kryzys w łańcuchu dostaw nie tylko ogranicza globalnych producentów, ale również istotnie wpływa na ich firmy – na szereg sposobów:

dłuższy czas produkcji

Zakłócenia łańcucha dostaw bez wątpienia skutkują dla producentów dłuższym czasem produkcji, co jest zarówno kosztowne, jak i czasochłonne. Jeśli firmy nie są w stanie zdobyć potrzebnych im surowców, mogą nie mieć innego wyjścia niż wstrzymać produkcję do czasu otrzymania koniecznych dostaw.

Częścią problemu jest niezdolność producentów do przewidzenia swoich przyszłych potrzeb. Aby produkcja przebiegała płynnie, producenci muszą wiedzieć dokładnie, jakie dostawy są im potrzebne oraz na kiedy. Brak takich informacji może utrudniać firmie zapewnienie potrzebnych jej dostaw po korzystnych cenach.

Żyjemy w bezprecedensowych czasach, w których popyt ze strony konsumentów potrafi się wzmóc tak gwałtownie, że firmom trudno jest za nim nadążyć. Dla producentów, którzy w dalszym ciągu opierają zarządzanie swoimi sieciami i procesami w łańcuchach dostaw na arkuszach kalkulacyjnych, może być trudne czy nawet niemożliwe dokładne przewidywanie przyszłych potrzeb.

Na szczęście technologia zarządzania łańcuchem dostaw poczyniła w ostatnich latach znaczne postępy. Odpowiednia technologia może zwiększać zdolność producentów do przewidywania przyszłych potrzeb i wspierać ich w zarządzaniu sieciami łańcuchów dostaw.

wyższe koszty

Badania pokazują, że obecny kryzys w łańcuchach dostaw może w okresie 10 lat kosztować przedsiębiorstwa nawet 45% ich rocznych przychodów. Część z tych strat wynika z wyższych kosztów materiałowych i operacyjnych.

Po pierwsze wzrost zapotrzebowania na określone dostawy, np. wspomnianych powyżej półprzewodników w połączeniu z trwającą groźbą inflacji spowodował gwałtowny wzrost kosztów materiałów. Producenci mogą wprawdzie przenieść część tych dodatkowych kosztów na konsumentów, jednak muszą się poważnie liczyć z ryzykiem, że cena stanie się zbyt wysoka dla ich docelowych konsumentów.

Po drugie, dłuższy czas produkcji wraz ze wzrostem płac również podnosi łączny koszt produkcji. W 2021 r. w branży produkcyjnej płace wzrosły o 6%. Choć może się to nie wydawać dużo, w chwili gdy firmy starają się ograniczać koszty każdy wzrost płac jest trudny do udźwignięcia.

Wreszcie wojna za naszą wschodnią granicą podniósł koszty paliw. Dla producentów ten wzrost kosztów paliw oznacza wyższe koszty transportu towarów i materiałów do zakładu i z niego.

mniejsze zadowolenie klientów

Wyniki przeprowadzonego niedawno badania wskazują, że niedobory w łańcuchu dostaw bezpośrednio wpłynęły na 57% konsumentów. Ponadto według tego badania 52% konsumentów planuje unikać kupowania towarów wysyłanych z zagranicy, zaś 36% będzie próbować znaleźć towar gdzie indziej, gdyby dostawa miała trwać ponad dwa dni.

Są to niepokojące informacje dla producentów, którzy w dalszym ciągu zmagają się z licznymi zakłóceniami w łańcuchach dostaw. Jeśli producenci nie będą w stanie dostarczyć konsumentom na czas żądanych przez nich produktów, mogą utracić klientów. Producenci niebędący w stanie ograniczyć wpływu bieżącego kryzysu w łańcuchu dostaw ponoszą realne ryzyko upadku swoich firm.

jakie działania podejmują producenci w odpowiedzi na to wyzwanie?

Producenci, którzy chcą utrzymać konkurencyjność w nadchodzących latach muszą już teraz podjąć działania zmierzające do poprawy skuteczności ich łańcucha dostaw. Oto szybki przegląd wybranych działań podejmowanych przez producentów w celu odpowiedzi na te wyzwania.

unowocześnienie technologii łańcucha dostaw

Arkusze kalkulacyjne w Excelu przestały już stanowić skuteczny sposób zarządzania procesami w łańcuchach dostaw. Sieci łańcuchów dostaw i potrzeby konsumentów stały się zbyt złożone, by można było nimi zarządzać ręcznie. Badania wskazują, że najbardziej skuteczne firmy 2,5 razy chętniej inwestowały w  technologię łańcucha dostaw i zaawansowaną analizę danych. Firmy, które chcą przetrwać na dzisiejszym rynku, powinny bardziej zdecydowanie podejść do unowocześniania swoich procesów dotyczących łańcucha dostaw, z uwzględnieniem nowoczesnej technologii.

Przeczytaj artykuł: jak nowoczesne rozwiązania mogą odciążyć twój zespół hr?

poprawa strategii rekrutacyjnej

Producenci muszą być w stanie obsadzić wakaty na stanowiskach kierowniczych oraz produkcyjnych. Niestety, utrzymujące się braki kadrowe w połączeniu z rosnącym niedoborem utalentowanych pracowników sprawiają, że jest to dla nich szczególnie trudne. I tak 78% pracodawców uważa zrekrutowanie utalentowanych pracowników za największe wyzwanie w roku 2022. Spółki muszą wypracować skuteczne praktyki rekrutacyjne, umożliwiające znajdowanie i przyciąganie potrzebnych im wykwalifikowanych pracowników, np. poprzez osiągnięcie renomy dobrego pracodawcy, inwestycje w technologie kadrowe i opracowanie wszechstronnego programu motywacyjnego.

Na przykład inwestowanie w pracowników tymczasowych może pomóc Twojej firmie w pozyskiwaniu potrzebnych jej talentów na bardzo konkurencyjnym rynku pracy. To właśnie pracownicy tymczasowi mogą umożliwić Twojej firmie adaptację skali działalności do potrzeb produkcyjnych w zmieniającym się środowisku rynkowym. W przeprowadzeniu tego procesu mogą Ci pomóc zespoły Randstad. Świadczymy całe spektrum usług, od rekrutacji pracowników tymczasowych po planowanie grafiku zmian, w zależności od konkretnych potrzeb Twojej firmy.

inwestycja w szkolenia dla pracowników

Wzrostowi zapotrzebowania na technologię łańcucha dostaw towarzyszy wzrost zapotrzebowania na wykwalifikowanych pracowników do zarządzania służącym temu oprogramowaniem. Pozyskanie tych talentów przez firmy jedynie w drodze rekrutacji może się okazać niemożliwe. Przezwyciężenie trudności w tym zakresie wymaga od producentów podjęcia działań zmierzających do kształcenia dotychczasowych pracowników w zakresie umiejętności technicznych potrzebnych firmie zarówno obecnie, jak i w przyszłości. Na przykład wysokim zapotrzebowaniem cieszą się pracownicy z doświadczeniem w korzystaniu z oprogramowania do zarządzania zapasami i systemami magazynowymi. Pracodawcy poszukują również kandydatów z doświadczeniem w analizie danych oraz z umiejętnościami miękkimi, takimi jak krytyczne myślenie i zdolność adaptacji – które wskazują na zdolność do zdobywania wiedzy.

Przeczytaj: jak przekwalifikowanie i doskonalenie umiejętności może pomóc zagwarantować firmie sukces w przyszłości?

zbudowanie zróżnicowanej sieci łańcuchów dostaw

Obszarem procesów łańcucha dostaw, w którym pandemia bez wątpienia ujawniła problemy, był brak zróżnicowania sieci łańcuchów dostaw. Producenci w dużej mierze zależni od międzynarodowych i krajowych dostawców po zamknięciu granic znaleźli się patowej sytuacji. Aby zapobiec powtórzeniu się kiedykolwiek takiej sytuacji, 90% producentów chce budować zróżnicowaną sieć dostawców, zarówno lokalnych jak i regionalnych. 

Pobierz naszą najnowszą prezentację, aby dowiedzieć się więcej na temat niedoborów w łańcuchach dostaw, mających wpływ na globalny rynek, w tym branżę produkcyjną.