Jeśli pracujesz i osiągasz z tego tytułu dochody, musisz też płacić podatki. System podatkowy w Polsce bazuje na progach podatkowych, czyli kwotowych limitach, po przekroczeniu których trzeba zapłacić wyższy podatek. Aktualne przepisy przewidują 2 stawki podatkowe: 12%, jeśli Twój roczny dochód nie przekracza 120 tys. i 32%, gdy zarabiasz więcej niż 120 tys. rocznie. Sprawdź, jak należy to liczyć.
Czym jest próg podatkowy?
Polski system podatkowych – gdy mówimy o podatku dochodowym od osób fizycznych – bazuje na progach podatkowych, czyli określonych limitach kwotowych, których przekroczenie skutkuje koniecznością płacenia wyższego podatku przy rocznym rozliczeniu PIT. W praktyce oznacza to, że osoby, które mają duże dochody, zapłacą więcej niż ci, którzy mają zarobki na poziomie średniej krajowej. W Polsce obowiązują 2 progi podatkowe oraz tzw. podatek solidarnościowy, który dotyczy osób najbogatszych.
Kryteria te nie będą dotyczyły właścicieli firm, którzy jako formę rozliczenia wybrali ryczałt od przychodów ewidencjonowanych lub podatek liniowy. Również studenci i absolwenci szkół średnich i wyższych mogą korzystać ze zwolnienia z podatku do 26. roku życia.
Od jakiej kwoty jest pierwszy próg podatkowy?
Pierwszy próg podatkowy dotyczy osób, których roczny dochód nie przekroczył kwoty 120 tys. zł. W takiej sytuacji stawka podatku wynosi 12%. Jak go obliczyć? Zobaczmy to na prostym przykładzie:
Pan Mariusz uzyskał dochód – który stanowi podstawę opodatkowania – 90 tys. zł. Oznacza to, że nie przekroczył 120 tys. zł rocznie i w jego przypadku wysokość podatku trzeba obliczyć według następującego wzoru: 90 000 zł x 12 % minus 3 600 zł (kwota zmniejszająca podatek). Kwota podatku będzie więc wynosiła 7 200 zł.
Pamiętaj, że zgodnie z zasadami Polskiego ładu osoby, które zarabiają poniżej 30 tys. rocznie, nie płacą podatków, jednak muszą złożyć zeznanie podatkowe w Urzędzie skarbowym.
Od jakiej kwoty jest drugi próg podatkowy?
Przy drugim progu podatkowym, czyli gdy Twoje roczne dochody przekroczyły 120 tys. zapłacisz 32% od nadwyżki ponad 120 tys. zł. Podstawą nie będzie więc całość dochodu, co skutkowałoby ogromną kwotą do zapłacenia. Tutaj obliczenia są nieco bardziej skomplikowane, ponieważ trzeba zapłacić:
- maksymalny podatek za dochód do kwoty 120 tys., który wynosi 10 800 zł (12% od kwoty 120 tys. zł minus kwota zmniejszająca podatek, czyli 3 600 zł);
- 32% podatku od nadwyżki ponad 120 tys. Zł.
Wyjaśnijmy to na przykładzie:
Pan Artur zarobił 180 tys. zł, a więc przekroczył drugi próg podatkowy. Będzie musiał zapłacić 10 800 zł (maksymalny podatek od kwoty 120 tys. zł), a ponadto 32% od nadwyżki ponad 120 tys. zł, co daje 60 tys. x 32%, czyli 19 200 zł. Łączny podatek do zapłacenia to 30 tys. Zł.
Przeczytaj też, jakie są różnice między przychodem a dochodem.
Ile trzeba zarobić netto, aby przekroczyć próg podatkowy?
Pierwszy próg podatkowy obejmie Cię, jeśli zarobisz więcej niż 30 tys. zł. W praktyce oznacza to, że tylko osoby z miesięcznymi dochodami na poziomie ok. 2,5 tys. miesięcznie nie będą musiały płacić podatku, a każdy, kto zarabia przynajmniej najniższą krajową, rozlicza się zgodnie z pierwszym progiem podatkowym. Aby przekroczyć I próg podatkowy, trzeba zarabiać nieco powyżej 10 tys. zł miesięcznie.
FAQ – najczęściej zadawane pytania
Czy przy wyliczaniu podatku liczy się kwota netto czy brutto?
Podstawą do wyliczania podatku będzie kwota netto, co jest korzystniejsze z punktu widzenia podatnika.
Jak obliczyć podstawę opodatkowania?
Aby obliczyć podstawę opodatkowania należy:
- ustalić wysokość przychodu;
- odjąć od przychodu koszty jego uzyskania;
- wynikiem działania będzie wysokość dochodu.
Ile wynosi podatek solidarnościowy?
Osoby, które zarobiły powyżej 1 mln zł w ciągu roku powinny – oprócz podstawowego podatku – zapłacić 4% tzw. podatku solidarnościowego zwanego również daniną solidarnościową.