Praca na wysokości to nieodłączny element takich zawodów jak strażak, pracownik budowlany czy monter instalacji elektrycznej. Ze względu na ryzyko upadku, konieczne jest przestrzeganie zasad BHP (odpowiednie przeszkolenie i zabezpieczenie pracownika) oraz regularne badania osób, które pracują w takich warunkach. Wynagrodzenie zależy od wykonywanego zawodu, a podwyższone ryzyko może wpłynąć na zwiększenie pensji.
Praca na wysokości – od ilu metrów?
Praca na wysokości to według przepisów BHP działania wykonywane na wysokości minimum 1 m nad poziomem terenu (jeśli praca odbywa się na zewnątrz) lub podłogi (jeśli miejscem pracy jest zamknięte pomieszczenie). W praktyce oznacza to różnego rodzaju zadania, których wykonanie wymaga wejścia na rusztowanie, drabinę, strop, komin czy jakąkolwiek inną konstrukcję budowlaną.
Wyjątek stanowią miejsca osłonięte z każdej strony ścianami lub oszklonymi oknami, które mają wysokość co najmniej 1,5 m – oznacza to, że za pracę na wysokości nie można uznać pielęgnowania ogrodu, który znajduje się na dachu 30-piętrowego wieżowca, jeśli taras został zabezpieczony murkiem o wysokości 1,5 m. Wysokość nie ma również znaczenia, jeśli pracownik jest chroniony przed upadkiem przez urządzenia lub stałe konstrukcje.
Przeczytaj również: Monter konstrukcji stalowych – zadania, kwalifikacje zarobki
Praca na wysokości – jakie zawody można wykonywać?
Praca na wysokości sama w sobie nie jest zawodem. To umiejętność, którą zdobywa się jako dodatek do podstawowej profesji. Wspinanie się na wysokość powyżej 1 m to nieodłączny element życia zawodowego:
- alpinistów przemysłowych;
- pracowników budowlanych;
- elektryków;
- monterów instalacji elektrycznych lub konstrukcji stalowych;
- inżynierów;
- firm sprzątających;
- strażaków;
- pracowników pogotowia energetycznego.
Tego rodzaju zajęcia można wykonywać w ramach stałego zatrudnienia, jako pracę na weekendy lub też pracę dorywczą. W każdym przypadku konieczne są jednak regularne badania lekarskie. Orzeczenie o braku przeciwwskazań do pracy na wysokości wydaje lekarz medycyny pracy na podstawie opinii 3 specjalistów – okulisty, laryngologa i neurologa. W przypadku pracy na wysokości do 3 m zezwolenia wydawane są na 3–5 lat, natomiast pracując powyżej 3 m nad ziemią, na kontrolę należy zgłaszać się co 2–3 lata.
Praca na wysokości – jakie trzeba mieć uprawnienia?
Praca na wysokościach może być wykonywana jedynie przez osoby, które przeszły specjalistyczne szkolenie zakończone egzaminem. Kurs obejmuje m.in. naukę przepisów BHP, zasad dotyczących wyboru i kontroli sprzętu, technik asekuracji oraz udzielania pierwszej pomocy. Warunkiem wykonywania zawodu o podwyższonym ryzyku są specjalistyczne badania lekarskie powtarzane regularnie co kilka lat.
Przeczytaj: Pokolenie Z na rynku pracy – jak pracuje? Jakie zawody wybiera?
Ile można zarobić, pracując na wysokości?
Pensja osoby, która pracuje na wysokościach, zależy od poziomu płac w podstawowej profesji. Strażacy czy monterzy konstrukcji stalowej zarobią więcej niż pracownicy firmy sprzątającej. Należy się jednak spodziewać, że praca w trudnych warunkach oraz posiadanie specjalnych uprawnień stanowi podstawę do podwyższenia wynagrodzenia.
Szacuje się, że średnia wysokość zarobków alpinisty przemysłowego wynosi 4600 zł brutto.
Sprawdź też, kiedy i na jakich zasadach możesz liczyć na dodatek stażowy.
FAQ – najczęściej zadawane pytania
Do jakiej wysokości można pracować bez badań?
Bez badań lekarskich można pracować na wysokości poniżej 1 m.
Co nie zalicza się do pracy na wysokości?
Do pracy na wysokości nie zaliczają się zajęcia, podczas których pracownik jest otoczony ścianami lub przeszklonymi oknami o wysokości przynajmniej 1,5 m lub w miejscu pracy znajdują się urządzenia i elementy konstrukcyjne, które minimalizują ryzyko wypadku.