Praca na wysokości to nieodłączny element takich zawodów jak strażak, pracownik budowlany czy monter instalacji elektrycznej. Ze względu na ryzyko upadku, konieczne jest przestrzeganie zasad BHP (odpowiednie przeszkolenie i zabezpieczenie pracownika) oraz regularne badania osób, które pracują w takich warunkach. Wynagrodzenie zależy od wykonywanego zawodu, a podwyższone ryzyko może wpłynąć na zwiększenie pensji.

Praca na wysokości – od ilu metrów?

Praca na wysokości to według przepisów BHP działania wykonywane na wysokości minimum 1 m nad poziomem terenu (jeśli praca odbywa się na zewnątrz) lub podłogi (jeśli miejscem pracy jest zamknięte pomieszczenie). W praktyce oznacza to różnego rodzaju zadania, których wykonanie wymaga wejścia na rusztowanie, drabinę, strop, komin czy jakąkolwiek inną konstrukcję budowlaną. 

Wyjątek stanowią miejsca osłonięte z każdej strony ścianami lub oszklonymi oknami, które mają wysokość co najmniej 1,5 m – oznacza to, że za pracę na wysokości nie można uznać pielęgnowania ogrodu, który znajduje się na dachu 30-piętrowego wieżowca, jeśli taras został zabezpieczony murkiem o wysokości 1,5 m. Wysokość nie ma również znaczenia, jeśli pracownik jest chroniony przed upadkiem przez urządzenia lub stałe konstrukcje.

Przeczytaj również: Monter konstrukcji stalowych – zadania, kwalifikacje zarobki

Praca na wysokości – jakie zawody można wykonywać?

Praca na wysokości sama w sobie nie jest zawodem. To umiejętność, którą zdobywa się jako dodatek do podstawowej profesji. Wspinanie się na wysokość powyżej 1 m to nieodłączny element życia zawodowego:

  • alpinistów przemysłowych;
  • pracowników budowlanych;
  • elektryków;
  • monterów instalacji elektrycznych lub konstrukcji stalowych;
  • inżynierów;
  • firm sprzątających;
  • strażaków;
  • pracowników pogotowia energetycznego.

Tego rodzaju zajęcia można wykonywać w ramach stałego zatrudnienia, jako pracę na weekendy lub też pracę dorywczą. W każdym przypadku konieczne są jednak regularne badania lekarskie. Orzeczenie o braku przeciwwskazań do pracy na wysokości wydaje lekarz medycyny pracy na podstawie opinii 3 specjalistów – okulisty, laryngologa i neurologa. W przypadku pracy na wysokości do 3 m zezwolenia wydawane są na 3–5 lat, natomiast pracując powyżej 3 m nad ziemią, na kontrolę należy zgłaszać się co 2–3 lata. 

Praca na wysokości – jakie trzeba mieć uprawnienia?

Praca na wysokościach może być wykonywana jedynie przez osoby, które przeszły specjalistyczne szkolenie zakończone egzaminem. Kurs obejmuje m.in. naukę przepisów BHP, zasad dotyczących wyboru i kontroli sprzętu, technik asekuracji oraz udzielania pierwszej pomocy. Warunkiem wykonywania zawodu o podwyższonym ryzyku są specjalistyczne badania lekarskie powtarzane regularnie co kilka lat.

Przeczytaj: Pokolenie Z na rynku pracy – jak pracuje? Jakie zawody wybiera?

Ile można zarobić, pracując na wysokości?

Pensja osoby, która pracuje na wysokościach, zależy od poziomu płac w podstawowej profesji. Strażacy czy monterzy konstrukcji stalowej zarobią więcej niż pracownicy firmy sprzątającej. Należy się jednak spodziewać, że praca w trudnych warunkach oraz posiadanie specjalnych uprawnień stanowi podstawę do podwyższenia wynagrodzenia. 

Szacuje się, że średnia wysokość zarobków alpinisty przemysłowego wynosi 4600 zł brutto.

Sprawdź też, kiedy i na jakich zasadach możesz liczyć na dodatek stażowy.

FAQ – najczęściej zadawane pytania

Do jakiej wysokości można pracować bez badań?

Bez badań lekarskich można pracować na wysokości poniżej 1 m.

Co nie zalicza się do pracy na wysokości?

Do pracy na wysokości nie zaliczają się zajęcia, podczas których pracownik jest otoczony ścianami lub przeszklonymi oknami o wysokości przynajmniej 1,5 m lub w miejscu pracy znajdują się urządzenia i elementy konstrukcyjne, które minimalizują ryzyko wypadku.