Przychód a dochód – czym się od siebie różnią?

Przychód i dochód to terminy, które brzmią bardzo podobnie Prawdopodobnie to właśnie zbliżone nazewnictwo sprawia, że określenia te uważane są za tożsame. Jest to jednak błędne założenie - umiejętność odróżnienia przychodu od dochodu jest kluczowa zwłaszcza dla przedsiębiorców, ponieważ pozwala im na odpowiednią orientację w finansach firmy.

Przychód a dochód – różnica w znaczeniu pojęć

Czym są przychód i dochód? Terminy te mają największe znaczenie w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą. Zgodnie z przepisami przychód to wszystkie przysporzenia majątkowe o trwałym charakterze, czyli m.in. suma wartości sprzedaży towarów, dóbr oraz usług netto w danym okresie rozliczeniowym (np. w konkretnym miesiącu, kwartale lub roku). Mimo że stanowi uzyskaną kwotę pieniędzy, nie jest tożsamy z faktycznym stanem finansowym przedsiębiorstwa i nie odzwierciedla jego realnej sytuacji ekonomicznej. Co ważne przychód może pochodzić nie tylko z prowadzenia działalności gospodarczej, lecz także ze stosunku pracy, wykonywania pracy nakładczej i wynikającej ze stosunku służbowego oraz z wynajmu posiadanych nieruchomości.

Dochód to z kolei różnica między przychodem a poniesionymi kosztami jego uzyskania. Termin ten wskazuje więc na czysty zysk, który został w danych okolicznościach wygenerowany. By mówić o powstaniu dochodu, przychód musi być wyższy od kosztów jego uzyskania – w innym przypadku mamy do czynienia ze stratą.

przeczytaj też: komu przysługuje renta socjalna i co zrobić, aby ją otrzymać?

Wyróżnia się dwa rodzaje dochodu:

• dochód brutto, czyli różnicę wynikającą z nadwyżki przychodu nad kosztami jeszcze przed opodatkowaniem,
• dochód netto, czyli dochód brutto po odjęciu podatku dochodowego.

Przychód a dochód – czym są koszty uzyskania przychodu?

Ważnym elementem szacowania przychodów i dochodów są tzw. koszty uzyskania przychodu. Stanowią je wydatki poniesione przez firmę niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Aby zostały zakwalifikowane jako koszty, muszą jednak zostać spełnione konkretne warunki. Zgodnie z przepisami każdy wydatek powinien:

• mieć bezpośredni związek z prowadzoną działalnością,
• zostać właściwie udokumentowany,
• być poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania czy zabezpieczenia ich źródła,
• nie posiadać znamion wydatków o osobistym charakterze.

Do kosztów uzyskania przychodów można więc zaliczyć np. zakup sprzętu służbowego czy koszty utrzymania biura lub organizacji wyjść integracyjnych.

Przychód a dochód w wynagrodzeniu pracownika

Różnica między przychodem i dochodem w wynagrodzeniu etatowego pracownika prywatnej lub państwowej firmy jest o wiele łatwiejsza do wytłumaczenia. W takim przypadku mówi się bowiem o wynagrodzeniu brutto i netto. Zarobki brutto oznaczają po prostu kwotę, którą zarobił podwładny, a od której nie zostały potrącone żadne należności. Kwota netto to z kolei tzw. wynagrodzenie „na rękę”, czyli suma pieniędzy, którą pracownik realnie otrzymał, po odjęciu od niej podatku dochodowego i składek ZUS.

przeczytaj też: kim jest i czym zajmuje się doradca podatkowy?

Należy jednak pamiętać, że w tym przypadku również występują koszty uzyskania przychodu. Nie trzeba jednak prowadzić ich ewidencji – przepisy określają konkretną stawkę. Jeśli chodzi o zatrudnienie na podstawie umowy o pracę, od 1 października 2019 roku koszty uzyskania przychodu wynoszą 250 zł w przypadku pracownika miejscowego i 300 zł w przypadku podwładnego dojeżdżającego do pracy. W sytuacji zatrudnienia na umowę zlecenie lub o dzieło, koszty wynoszą 20% lub 50% przychodu.

Przychód a dochód – PIT. Od czego płaci się podatki?

Relacja między przychodem a dochodem ma również duże znaczenie w przypadku odprowadzania podatków. Zgodnie z prawem podatek PIT płaci się od dochodów uzyskanych z różnych źródeł – tym samym uzyskuje się dochód netto. Aby go obliczyć od dochodu brutto, należy odjąć właściwą stawkę procentową podatku.