Choć umowa na czas nieokreślony jest korzystnym rozwiązaniem dla pracowników, wielu pracodawców wciąż niechętnie stosuje tę formę zatrudnienia. Wprowadzono jednak pewne działania prawne, które stają w obronie interesów pracobiorców. Na ich mocy został ustalony ilościowy oraz czasowy limit umów na czas określony, na podstawie których można zatrudnić daną osobę. Oznacza to, że w pewnym momencie terminowa umowa staje się automatycznie umową na czas nieokreślony, bez względu na preferencje pracodawcy.
Co to jest umowa na czas nieokreślony?
Umowa na czas nieokreślony dotyczy nawiązania stosunku pracy. Tym samym, nie stosuje się jej w przypadku umów cywilnoprawnych. Choć niekiedy potocznie używa się określenia „umowa zlecenie na czas nieokreślony”, należy pamiętać, że ten typ zatrudnienia nie gwarantuje praw i przywilejów wynikających z kodeksu pracy.
Umowa o pracę na czas nieokreślony charakteryzuje się bezterminowością. Oznacza to, że nie wyznacza się daty jej wygaśnięcia, a stosunek pracy kończy się zazwyczaj dopiero wraz ze złożeniem wypowiedzenia przez pracownika lub zwolnieniem go przez pracodawcę.
Odnośnie do kwestii formalnych, umowa o pracę na czas nieokreślony musi zawierać kilka niezbędnych elementów. Są to wyznaczenie rodzaju pracy i miejsca jej wykonywania, podanie wymiaru czasu pracy, zapis dotyczący wynagrodzenia oraz adnotacja o terminie rozpoczęcia pracy.
Kiedy umowa na czas nieokreślony staje się faktem?
Pierwsza praca i od razu pierwsza umowa na czas nieokreślony to marzenie wielu pracowników. W rzeczywistości pracodawcy niezbyt chętnie zatrudniają podwładnych na jej podstawie. Częściej spotyka się zawieranie umów terminowych, które dopiero po pewnym czasie stają się umowami na czas nieokreślony.
Kiedy przysługuje umowa na czas nieokreślony? Przepisy w tej kwestii zmieniły się na przestrzeni ostatnich lat. W przeszłości już trzecia umowa terminowa przekształcana była w trzecią umowę na czas nieokreślony. Na mocy nowelizacji kodeksu pracy z 22 lutego 2016 roku, limit ten się zwiększył. Obecnie można zawrzeć trzy umowy na czas określony między tymi samymi stronami, a dopiero kolejna (czwarta) będzie automatycznie umową na czas nieokreślony.
To jednak nie jest jedyna sytuacja, w której konieczne jest automatyczne nawiązanie bezterminowego stosunku pracy. Obowiązuje także limit czasowy, czyli umowa na czas nieokreślony po 33 miesiącach łącznego czasu trwania umów terminowych. Przykładowo, jeśli pierwsza umowa na czas określony została zawarta na okres 10 miesięcy, natomiast druga na 23 miesiące, to już trzecia będzie musiała być umową bezterminową.
Zastanawiając się, po jakim czasie przysługuje umowa na czas nieokreślony, trzeba zwrócić uwagę na jeszcze jedną kwestię. Powyższe limity nie odnoszą się bowiem do wszystkich sytuacji. Zgodnie z przepisami prawa, reguły mówiące o automatycznym przekształceniu umowy terminowej w bezterminową nie dotyczą umów na zastępstwo i okres próbny, a także zawartych w celu wykonywania obowiązków o charakterze sezonowym i dorywczym.
Zalety umowy na czas nieokreślony
Co daje umowa na czas nieokreślony? Przede wszystkim poczucie stabilności zatrudnienia, a także wzrost lojalności wobec firmy, dla której się pracuje. Oprócz tego dużą zaletą jest większa szansa na otrzymanie kredytu hipotecznego – banki przyznają go o wiele chętniej osobom pracującym na podstawie umowy na czas nieokreślony.
Bezterminowy stosunek pracy daje również większą pewność zatrudnienia. Jeżeli pracodawca chce zwolnić pracownika, który wykonuje obowiązki na mocy takiej umowy, musi odpowiednio uargumentować swoją decyzją (w przypadku umowy terminowej nie musi tego robić).