operator wózka widłowego

Operator wózka widłowego może wykonywać swoje codzienne obowiązki zawodowe w zamkniętych pomieszczeniach – najczęściej są to hale magazynowe czy różnego typu hangary. Warto jednak pamiętać, że to nie jedyne rozwiązanie. Osoba wykonująca ten zawód czasami pracuje także na zewnątrz. Kierowany przez nią pojazd może bowiem poruszać się również po drogach publicznych. Miejsce pracy zależy więc od charakteru i wymagań danej firmy. W sytuacji wypełniania zadań zawodowych na dworze wiąże się to z wystawieniem na różnorodne, niekiedy również niekorzystne warunki atmosferyczne takie jak wysokie lub niskie temperatury, deszcz, wiatr itd.

Operatorzy wózków widłowych muszą być przygotowani na pracę w systemie zmianowym. W zależności od przedsiębiorstwa mogą to być dwie lub trzy zmiany. Czasami charakter firmy sprawia, że musi ona działać bez przerw, a więc całą dobę, również w niedziele i święta. W takiej sytuacji wprowadzany jest tzw. system 4-brygadowy. Praca zmianowa może wówczas odbywać się trybie 8- lub 12-godzinnym.

Ważną kwestią jest to, że kierowcy wózków widłowych najczęściej są zatrudniani na podstawie umowy o pracę. Daje to gwarancję stabilności życia zawodowego i zwiększa poczucie bezpieczeństwa. Zapewnia także dostęp do wszystkich przywilejów pracowniczych.

Zobacz także: Umowa na czas nieokreślony – kiedy przysługuje pracownikowi i jakie są jej zalety?

Praca na wózkach widłowych czeka w rozmaitych przedsiębiorstwach. Oferty zatrudnienia najczęściej publikowane są przez firmy zajmujące się produkcją – dotyczy to różnych branż, m.in. spożywczej, elektronicznej, maszynowej, motoryzacyjnej itp. Oprócz tego pracę można znaleźć w sektorze budowlanym, wielobranżowych hurtowniach oraz firmach specjalizujących się w transporcie. Operatorzy wózków widłowych bez problemu mogą też szukać pracy w supermarketach oraz dużych sklepach, np. meblowych czy ze sprzętem RTV i AGD. Jeszcze innym, ciekawym rozwiązaniem jest zatrudnienie się w firmie outsourcingowej oferującej usługi z zakresu logistyki.

Poza zatrudnieniem w Polsce możliwa jest praca jako operator wózka widłowego za granicą. Profesja ta stanowi pożądany zawód na europejskim rynku, dlatego wiele firm z innych państw jest otwartych na wykwalifikowanych pracowników z Polski. W przypadku pracy za granicą jako operator wózka widłowego można znaleźć zarówno oferty stałego, jak i tymczasowego zatrudnienia.

Praca operatora wózka widłowego może być rozwojowym zajęciem. W praktyce często stanowisko to samo w sobie jest kolejnym szczeblem kariery magazyniera (wówczas jest to magazynier z obsługą wózka widłowego) lub pracownika produkcji. Daje jednak również dalsze możliwości awansu. Jeżeli kierowca wózka widłowego wykaże się odpowiednią determinacją i chęcią zdobywania nowych umiejętności, może później ubiegać się o posadę brygadzisty, a następnie kierownika lub menedżera w danym zakładzie czy też magazynie.

Sprawdź, jak zdobyć awans zawodowy

Wykonywanie zawodu operatora wózka widłowego czasami wiąże się z pewnymi zagrożeniami. Przykładowe z nich to ryzyko przewrócenia się pojazdu czy wystawienie na duży hałas w pracy w zamkniętych pomieszczeniach. Aby uniknąć potencjalnie niebezpiecznych sytuacji, pracownik wózka widłowego musi bezwzględnie przestrzegać zasad BHP. Każdego dnia, zanim rozpocznie wykonywanie obowiązków zawodowych, powinien też sprawdzić stan sprzętu, z którym pracuje. Warto, aby skontrolował m.in. sprawność układu kierowniczego i hamulcowego oraz działanie jego osprzętu, przyrządów o charakterze pomiarowym, kontrolnym i sygnalizacyjnym oraz oświetlenia. Wszelkie nieprawidłowości powinien od razu zgłosić przełożonym. Z kolei podczas korzystania z wózka widłowego ważne jest, aby jego operator obsługiwał pojazd z dużą uwagą i w żadnym przypadku nie przekraczał dopuszczalnego ciężaru załadunku czy maksymalnej wysokości

Dla zachowania bezpieczeństwa istotne jest też stosowanie środków profilaktycznych, np. rękawic ochronnych, nauszników tłumiących hałas oraz gogli chroniących oczy. Musi zapewnić je pracodawca. Przestrzegając najważniejszych zasad bezpieczeństwa, można uniknąć wypadków i ochronić się przed negatywnym działaniem różnych czynników.

Przed podejściem do kursu pozwalającego zdobyć uprawnienia na wózki widłowe należy przejść przez dokładne badania lekarskie. Specjalista sprawdza podczas nich ogólną kondycję i stan zdrowia danej osoby, a także jej sprawność psychoruchową, wzrok oraz słuch. Wykonanie takich badań kosztuje zazwyczaj do 150 zł.

Warto przy tym wiedzieć, jakie mogą być potencjalne przeciwwskazania do objęcia stanowiska operatora wózka widłowego. Główne z nich to zaawansowane wady wzroku oraz słuchu. Pracownik na tym stanowisku nie może mieć problemów z ocenianiem odległości, rozpoznawaniem sygnałów dźwiękowych związanych z codzienną pracą czy sytuacjami awaryjnymi. Konieczność noszenia okularów lub soczewek nie zawsze jednak eliminuje z możliwości pracowania jako kierowca wózka widłowego. Jeżeli ma się niewielką wadę wzroku, wciąż można wykonywać ten zawód.

Innymi przeciwwskazaniami do objęcia tego stanowiska są dysfunkcje ruchowe, które znacząco ograniczają sprawność fizyczną. Oprócz tego z zawodu operatora wózka widłowego bezwzględnie wykluczają schorzenia, które powodują czasową utratę kontroli nad własnym ciałem. Należą do nich choroby objawiające się drgawkami epileptycznymi.

Poza badaniami lekarskimi kandydat na operatora wózków widłowych powinien przejść przez testy psychologiczne. Dzięki nim możliwe jest sprawdzenie m.in. jego uwagi i koncentracji, ogólnej sprawności intelektualnej oraz logiki. W ich ramach, poza pisemnymi ankietami i rozmową ze specjalistą, odbywają się testy aparaturowe, które dodatkowo pozwalają ocenić, jak dana osoba reaguje na różne bodźce.

Zobacz także: Badania psychotechniczne – czym są i kogo obowiązują?

Jak już wiadomo, przyszły operator wózka widłowego musi zdobyć odpowiednie uprawnienia Urzędu Dozoru Technicznego. Istnieją jednak różne ich kategorie. Do 1 czerwca 2019 roku wyróżniało się:

• III WJO – dawała uprawnienia do obsługiwania wózków jezdniowych podnośnikowych prowadzonych oraz zdalnie sterowanych,
• II WJO – pozwalała na prowadzenie wózków jezdniowych podnośnikowych, oprócz tych o charakterze specjalizowanym,
• I WJO – umożliwiała obsługiwanie wszystkich wózków jezdniowych, w tym wózków specjalizowanych, czyli takich, które mają zmienny wysięgnik oraz pozwalają na podnoszenie operatora razem z ładunkiem.

Jak widać najwyższą kategorią uprawnień wydawanych przez UDT, która dawała największe możliwości, było I WJO. Warto przy tym pamiętać, że od 1 czerwca 2019 roku nie stosuje się już tego typu podziału (choć w języku potocznym wiele osób wciąż go używa). Zgodnie z rozporządzeniem, które weszło wówczas w życie, wyróżnia się obecnie tylko dwie kategorie: wyższą, pozwalającą obsługiwać wszystkie wózki jezdniowe podnośnikowe, które są wyposażone w mechaniczny napęd podnoszenia (podobnie jak I WJO) oraz niższą, która odpowiada połączonym kategoriom II WJO i III WJO. Co ważne, uprawnienia z kategorii wyższej są ważne przez 5 lat, natomiast niższej przez 10 lat.

Chcąc zdobyć uprawnienia UDT, w pierwszej kolejności należy odbyć szkolenie. Taki kurs jest podzielony na dwa etapy, czyli teoretyczny i praktyczny. Podczas pierwszego z nich uczestnik szkolenia zdobywa szeroką wiedzę na temat m.in. budowy wózków widłowych oraz ich typów, urządzeń zabezpieczających, a także zasad BHP związanych z ich obsługą. Z kolei w części praktycznej odbywają się ćwiczenia z obsługi pojazdu wraz z ładunkiem.

Co ważne, zgodnie z przepisami UDT, główny program szkoleniowy to 35 lekcji, po 45 minut każda, w tym 25 godzin teoretycznych i 10 praktycznych. Z kolei program uzupełniający to dodatkowe 4 godziny.

Tego typu kurs można przejść w jednym ze specjalnych ośrodków szkoleniowych. Jego koszt zależy od placówki oraz kategorii, którą chce się zdobyć. Cena może wahać się od 300 do nawet 1000 zł. Najdroższe kursy obejmują też zazwyczaj koszt egzaminu UDT. Jeżeli chce się go opłacić samodzielnie, trzeba liczyć się z wydatkiem rzędu 212,34 zł (stawka obowiązuje od 9 lutego 2022 roku).

Sam egzamin UDT ma charakter państwowy. Podobnie jak szkolenie składa się z dwóch części – teoretycznej i praktycznej. Pierwsza z nich to test jednokrotnego wyboru, który obejmuje 15 pytań. Aby zaliczyć ten etap, trzeba odpowiedzieć poprawnie na minimum 11. Z kolei podczas części praktycznej egzaminowany musi w poprawny sposób wykonać manewry i zadania związane z obsługą i konserwacją pojazdu zlecone mu przez członków komisji egzaminacyjnej.

Dopiero po przejściu przez kurs, a następnie zdaniu obu etapów egzaminu otrzymuje się uprawnienia do obsługi wózków widłowych. Trzeba także pamiętać, że należy je odnawiać.

Dowiedz się, jak uzyskać uprawnienia na wózek widłowy i dlaczego warto to zrobić

Operator wózka widłowego z uprawnieniami UDT posiada wszystkie niezbędne umiejętności związane z obsługą takiego pojazdu. Tym samym musi umieć nim kierować, sterować jego ruchem przy zachowaniu przepisów ruchu drogowego i przepisów BHP, operować jego widłami oraz masztem, pracować z ciężkimi ładunkami, a także manewrować nawet w wąskich przestrzeniach. Potrzebna jest mu też oczywiście odpowiednia wiedza techniczna.

Kompetencje twarde są bezwzględnie najważniejsze w tym zawodzie. Po ich zdobyciu pracę znajdzie nawet operator wózka widłowego bez doświadczenia. Wiele firm, ze względu na niedobór pracowników tego typu, kieruje bowiem swoje oferty również do osób, które dopiero rozpoczynają swoją drogę zawodową.

Obsługa wózka widłowego wymaga też odpowiednich predyspozycji. W zawodzie tym poza odpowiednią siłą i kondycją fizyczną istotne są skrupulatność, dokładność i odpowiedzialność, a także zdolności manualne i związana z nimi precyzyjność. Oprócz tego do ważnych cech należy odporność na stres, dobrze rozwinięta wyobraźnia przestrzenna oraz umiejętność szybkiego reagowania. Dobry kierowca wózka widłowego powinien być też otwarty na podnoszenie swoich kwalifikacji.